-
1 opanować się
-
2 opanować\ się
сов. овладеть собой, успокоиться+uspokoić się, zapanować nad sobą
-
3 opanować się
стриматися, оволодіти собою, освоїтися -
4 opanować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opanować
-
5 opanować
1. vtbeherrschen, meistern2. vr: opanować sięsich beherrschen, sich fassen -
6 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4) -
7 pohamować się
-
8 pohamować\ się
сов. сдержаться, удержаться+powściągnąć się, powstrzymać się, opanować się
-
9 opan|ować
pf — opan|owywać impf Ⅰ vt 1. (zdobyć) to capture, to take control of [kraj, miasto, teren] 2. (pojawić się licznie) to infest, to overrun- mieszkanie opanowały mrówki the apartment has been infested with ants- bazary w mieście opanowali nastoletni handlarze the town markets have been overrun by teenage traders3. (stłumić) to bring a. get under control- nie móc opanować gniewu to be unable to control (one’s) anger- nie móc opanować niepokoju to be unable to relieve (one’s) anxiety- nie móc opanować radości to be unable to contain (one’s) joy4. (ogarnąć) [zazdrość, złość, zmęczenie, smutek] to overcome 5. (posiąść umiejętność) to master, to learn [obcy język, grę na fortepianie] Ⅱ opanować się — opanowywać się to control oneself■ opanować sytuację to master the situation, to bring the situation under controlThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opan|ować
-
10 contain
[kən'teɪn]vtto contain o.s. — opanowywać się (opanować się perf)
* * *[kən'tein]1) (to keep or have inside: This box contains a pair of shoes; How much milk does this jug contain?) zawierać2) (to control: He could hardly contain his excitement.) opanować• -
11 beherrschen
-
12 beherrschen
beherrschen *I. vt1) ( können) opanować2) ( herrschen über)[jdn/etw] \beherrschen zapanować [nad kimś/czymś]3) ( verfolgen)von einer Idee beherrscht sein być owładniętym jakąś ideąII. vrsich \beherrschen opanować się, panować nad sobą -
13 finden
finden ( findet, fand, gefunden) vt Sache, Person znajdować < znaleźć>; Tod ponosić <- nieść>; ( stoßen auf) natykać <- tknąć> się, natrafi(a)ć (na A); ( jemanden antreffen) zasta(wa)ć ( schlafend śpiącego); ( meinen, beurteilen) uważać, sądzić;Verwendung finden mieć zastosowanie ( für etwas dla G);Anerkennung finden spotkać się pf z uznaniem;den Weg zum Hotel finden trafić pf do hotelu;keine Worte dafür finden nie mieć na to słów;ich finde den Wein gut uważam, że wino jest dobre;vi nach Hause finden trafić pf do domu;zu sich selbst finden opanować się pf, przyjść pf do siebie;finden Sie nicht? nieprawda(ż)?;vr sich finden znaleźć się pf;sich in etwas finden pogodzić się pf z (I);das wird sich schon alles finden to się jakoś ułoży -
14 compose
[kəm'pəuz] 1. vt 2. vt* * *[kəm'pəuz]1) (to form by putting parts together: A word is composed of several letters.) składać2) (to write (eg music, poetry etc): Mozart began to compose when he was six years old.) komponować3) (to control (oneself) after being upset.) uspokoić się•- composed- composer
- composition
- composure -
15 kontrol|ować
impf Ⅰ vt 1. (sprawdzać) to inspect, to check; (stale) to monitor- policjant kontrolował dokumenty kierowców the policeman was checking the drivers’ papers- księgowa kontrolowała rachunki firmy the accountant was checking the company’s books- kontrolować stan pacjenta to monitor a patient’s condition- kontrolować tętno/temperaturę/ciśnienie/poziom cukru we krwi to monitor sb’s pulse/blood pressure/blood sugar- kontrolować zużycie paliwa to monitor fuel consumption- kontrolować teren otaczający budynek to monitor the area around the building- kontrolować stan techniczny pojazdu/urządzenia to inspect (the technical condition of) a vehicle/device ⇒ skontrolować2. (kierować) to control- spółka kontrolowana przez państwo a state-controlled company- mafia kontroluje czarny rynek the mafia controls the black market- kontrolowana reakcja nuklearna a controlled nuclear reaction- poślizg kontrolowany a controlled slide a. skid3. (panować) to control- kontrolowała swoje reakcje/emocje she kept her reactions/emotions in a. under control- kontrolować 24% rynku to command a 24% market share- rząd kontroluje sytuację w państwie the government is in control of the situation in the country- kontrolować przyrost naturalny to keep population growth under controlⅡ kontrolować się 1. (opanować się) to control oneself; (uważać) to watch one’s step- kontrolował się, żeby nie popełnić gafy he watched his step so as not to make a gaffe2. (sprawdzać się wzajemnie) to check on one another- kontrolowali się w czasie pracy they checked on one another while they were workingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kontrol|ować
-
16 fangen
Feuer fangen zapalać <- lić> się;er wurde gefangen złapano go, on został schwytany;vr sich fangen <z>łapać się; fig opanować się pf;sich fangen lassen da(wa)ć się złapać -
17 fassen
fassen ( greifen) vt chwytać <chwycić, po-, uchwycić> (bei, an D za A); Täter schwytać pf; ( langen) sięgać <- gnąć> ( nach etwas po A, in die Tasche do kieszeni); ( Raum bieten) <po>mieścić; Beschluss podejmować < podjąć>; Plan, Vorsatz powziąć pf; MIL Essen usw fasować;etwas nicht fassen können nie móc pojąć (G);das ist nicht zu fassen! nie do pojęcia!; →LINK="einfassen" einfassen,LINK="erfassen" erfassen,LINK="Mut" Mut usw; vi Schraube, Zahnrad chwytać;sich kurz fassen streszczać < streścić> się -
18 mitygować
mitygować [mitɨgɔvaʨ̑]( książk)I. vt besänftigen, beschwichtigenII. vr1) ( opanować się)\mitygować się w gniewie seinen Zorn beherrschen [ lub zügeln] -
19 zurückhalten
zurück|haltenI. vr1) ( sich beherrschen)sich \zurückhalten opanować się2) ( sich vorsichtig äußern)sich mit seiner Kritik \zurückhalten powstrzymać się ze swoją krytykąII. vt2) ( nicht mitteilen) Beweise nie ujawniać [ perf ujawnić]; ( nicht zum Ausdruck bringen) Tränen powstrzymywać [ perf powstrzymać] -
20 zusammennehmen
alles zusammengenommen wszystko razem wziąwszy;II v/r sich zusammennehmen ( sich beherrschen) brać < wziąć> się w garść; ( sich fassen) opanować się pf
См. также в других словарях:
opanować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opanowywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanowywać się – opanować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powściągać swoje wzburzenie; zaczynać panować nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem się opanował. Płakała i nie mogła się opanować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
zarykiwać się — ndk VIIIb, zarykiwać siękuję się, zarykiwać siękujesz się, zarykiwać siękuj się, zarykiwać sięiwał się pot. «płakać lub śmiać się gwałtownie, nie mogąc się opanować; zapłakiwać się, zaśmiewać się» Zarykiwać się ze śmiechu. Zarykiwała się z powodu … Słownik języka polskiego
zanosić się – zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność gwałtownie, intensywnie, nie mogąc się opanować; zapamiętać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanosić się od śmiechu, od szlochu. Zanieść się płaczem, krzykiem, łzami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarykiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zarykiwać siękuję się, zarykiwać siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno, gwałtownie śmiać się lub płakać, nie mogąc się opanować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarykiwały się z jego kawałów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie posiadać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie móc opanować jakiegoś silnego uczucia, emocji; przeżywać coś bardzo intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś nie posiada się z radości, z uciechy. Nie posiadali się z oburzenia, gniewu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… … Słownik języka polskiego
powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… … Słownik języka polskiego